Zajęcia przyjmowały różny charakter, zależny od poziomu zaawansowania grupy, tematu lekcji, potrzeb klasy, a czasami … nastroju gościa i klasy. Dzięki tej różnorodności i otwartym nastawieniu, niektóre lekcje Matt spędzał z podręcznikiem w ręku, częściej jednak, współpracując z nauczycielami, prowadził zajęcia komunikacyjne. Wiele zajęć prowadzonych było z niekonwencjonalny sposób, zachęcający uczniów do większego zaangażowania językowego i emocjonalnego. Uczniowie realizowali zadania, w których Matt był anglojęzycznym konsultantem, partnerem rozmów na wskazane tematy, a czasami na tematy, które przypadkowo pojawiły się w trakcie zajęć. Dzięki świetnemu kontaktowi, jaki Matt nawiązał z młodzieżą , na porządku dziennym stały się: poklepywanie na przerwie po plecach, przybijanie „piątki”, wszechobecne „Hi, Matt”, świadczące o całkowitej akceptacji gościa w szkole. Dzięki takim kontaktom powstało wiele okazji do praktycznego zastosowania języka angielskiego i poznania odległej australijskiej kultury. Kontakty werbalne urozmaicają przeżycia związane ze wspólnym uprawianiem sportu, wspólnym świętowaniem np. Wigilii i innymi zajęciami okraszonymi dużą dozą humoru i dobrego nastroju. Trudno sobie wyobrazić lepsze warunki nauki języka niż takie, w których powstaje rzeczywista potrzeba komunikacyjna, a atmosfera temu towarzysząca idealnie pasuje do oczekiwań młodzieży. Pożegnaliśmy Matt’a, ale nasze dzieci wciąż utrzymują z nim kontakt np. przy pomocy Facebook’a. Doświadczenie okazało się na tyle interesujące i wartościowe, że na rok szkolny 2011/2010, za pośrednictwem organizacji Lattitude, zaprosiliśmy kolejnego gościa, który będzie nas wspierał w kolejnym roku pracy.

 

Fotoalbum