Pani Katarzyna, a właściwie Kasia, ponieważ poprosiła, by mówić jej po imieniu, opowiedziała o swojej niepełnosprawności i swoim codziennym życiu. Rozmawialiśmy także o tym jak traktować osoby z niepełnosprawnościami, jak im pomagać, żeby nie czuły się niekomfortowo. Gościni chętnie podzieliła się swoimi doświadczeniami, przeżyciami, cierpliwie odpowiadała na każde zadane przez dzieci pytania. Przygotowała dla uczniów także zadanie, które polegało na zawiązaniu sznurka na kokardkę wyłącznie jedną ręką. Pozwoliło to nam lepiej zrozumieć osoby niepełnosprawne.

Każdemu z nas życzę tyle pozytywnej energii, uśmiechu i radości z życia jaka towarzyszy Kasi. Dziękujemy za wizytę i zapraszamy częściej.

Opracowała:
Wioleta Zawistowska